Zlatno runo srpske i svetske književnosti: Borislav Pekić

„Čovek je fragment prirode, a ne vlastite istorije. Pre njegove pojave priroda se iskazuje kao sistem nenarušene ravnoteže. Pojavom čovekove inteligencije, situacija u prirodi se menja.“, Borislav Pekić

 

Za života je tvrdio da neznanje rađa gordost, a da istovremeno gordost rađa neznanje. I čini se da nam je njegov večito borbeni duh ostao u sećanju kada god pomislimo na neka minula, a i trenutna, sadašnja vremena u kojima tuga i bol imaju svoju nemerljivu težinu. Borislav Pekić je jedan od najznačajnijih i najvećih imena srpske i svetske književnosti. I jedan od futurista koji je kroz svoje stvaralaštvo prikazao realnost. Rođen 4. februara 1930. godine, od malih nogu je ispoljavao preduzimljivost i iskazivanje mišljenja o temi koja je trenutno goruća u društvu. Njegova književna ideja zapravo započinje kroz sedmu umetnost kada je 1958. godine dobio prvu nagradu za scenario na konkursu Lovćen filma, a značajna zanimljivost je ta da je za života napisao čak više od 20 scenaria i bio počasni član Udruženja filmskih radnika Srbije. Pisao je scenarija za blokbastere poput Dim, 13. jul, Vreme čuda.

 

Besnilo kao opis današnjice

 

Jedan zatvoreni aerodrom, mnogo ljudi, a mali broj izabranih koji su oboleli od nepoznatog virusa. Poznata situacija? Veliki broj ljubitelja njegovih knjiga tvrdi da je Pekić bio neobičan futurista, čija su dela i priče u potpunosti dočarale (i dalje opisuju) moderno vreme sa svim svojim nesrećama i turbulencijama. Njegov život sa svim selidbama, upoznavanje sa suprugom Ljiljanom i njegov bogati književni opis u engleskoj prestonici bio je toliko ispunjen i omiljen mnogim poštovaocima pisane reči. Hodočašće Arsenija Njegovana, Kako upokojiti vampira, Besnilo, Atlantida, Godine koje su pojeli skakavci, Zlatno runo su samo delić njegove bezvremene kreativnosti. Ipak, došavši u London 1971. godine, njegova karijera je krenula uzlaznom putanjom. Bio je honorarno zaposlen na Jugoslovenskom odeljenju Svetske sekcije BBC kao komentator, kada je svake nedelje čitao Pisma iz Londona. Ona su u periodu od 1987. do 1991. godine objavljena u Jugoslaviji i to kroz 3 nastavka čime je za ove fantastične radove dobio veliki broj renomiranih nagrada i priznanja.

Pekićeva biografija je toliko sadržajna i vredna divljenja da se sa pravom možemo ponositi opusom i postojanjem jednog ovakvog vremešnog umetnika. Koja zanimljivost iz njegovog profesionalnog i privatnog života je vas zaintirgirala?

 

Izvori fotografija:

www.wikipedia.rs

www.laguna.rs